Op bezoek in Piemonte deel 1: Liefde voor Barbaresco
- Pieter Vanlommel
- 15 jan 2024
- 3 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 18 jan 2024

Het is tijdens onze huwelijksreis in 2022 dat ik samen met mijn kersverse echtgenote Lien voor het eerst kennismaak met de fascinerende wijnstreek Piemonte.
Op dat moment is mijn kennis over deze regio quasi onbestaande, al weet ik dan wel al dat Piemonte de crème de la crème van de Italiaanse wijnbouw vormt. De elegante en prestigieuze wijnen van Barolo en Barbaresco hebben dan al min of meer mijn hart veroverd, al zijn mijn ervaringen met deze topwijnen nog pril te noemen.
Op onze eerste avond tussen de pittoreske, met wijnranken beplante heuvels gaan we zonder veel voorbereiding dineren in Barbaresco, puur afgaand op de grote naam die deze stad heeft opgebouwd in de wijnwereld. Enigszins verrast blijkt deze wereldvermaarde appellatie niet meer te betreffen dan een nietig dorpje op een heuvel.
Het handelscentrum van het dorpje bestaat in grote lijnen uit een kerk met toren die uitkijkt op de Tanaro-rivier, een mysterieus wijndomein waar in discrete letters ‘Gaja’ op de gevel staat (hierover meer in een latere blogpost), een paar wijnbarretjes en een chique ogend restaurant genaamd Campamac.
Campamac is op deze blauwe maandag het enige restaurant dat geopend is in de wijde omgeving. Veel keuze hebben we dus niet, en we stappen de elegante osteria binnen. De setting is zalig, met zachte loungemuziek op de achtergrond, gedempte verlichting, een kraaknette tafel en de temperatuur die nét goed is. Het zorgt ervoor dat onze voorpret om de inwendige mens te versterken alleen maar groter wordt.
De sommelier des huizes is een ranke, strak in het pak geklede zestiger die zijn job plichtsbewust, resoluut en disciplinair uitoefent. De precisie en zorgvuldigheid waarmee hij ons een door hem gesuggereerde bubbel uit de streek inschenkt, doen deze heerlijke mousse nog beter smaken. We klinken op één van onze laatste avonden van onze ‘honeymoon’ en genieten van het overheerlijke voorgerecht: een bordje verse ravioli met truffel in een vleesjus-achtig sausje.

In afwachting van het hoofdgerecht wordt het tijd om een flesje rood te bestellen. De sommelier rijkt me een wijnkaart aan die ongeveer zo dik is als de bijbel. Ik blader door het gigantische aanbod, dat wel een encyclopedie lijkt van alle wijnen die je in Piemonte kan vinden. Grof geschat telt de wijnkaart vijf pagina’s Barolo’s en evenveel Barbaresco’s, om over de Langhe Nebbiolo’s, Barbera’s, Freisas en alle witte wijnen nog maar te zwijgen. Van letterlijk elk heuveltje en elk perceel uit de regio lijkt er een wijn in de kelder te liggen.
Onze attente wijnmeester moet de ‘struggle’ in mijn blik opgemerkt hebben, want nadat hij subtiel de glazen van onze buren nog eens bijvult, schiet hij te hulp. ‘Can I help you with your choice?’, vraagt hij vriendelijk en op een ietwat nasale toon met een Italiaans-Engels accent dat sterk aan dat van Super Mario doet denken, waarbij de ‘with’ en ‘choice’ als ‘wietteh’ en ‘choiseh’ worden uitgesproken.
Ja, dat kan hij zeker, en ik vraag om een suggestie voor een goede Barbaresco -verplicht als je in Barbaresco dineert, toch?- van om en bij de 75 euro, op een huwelijksreis mag het al eens wat meer zijn… ‘Aaah, then I haveh a very good suggestion foreh you’, zegt hij gedecideerd, waarop zijn wijsvinger op de wijnkaart op de Lorens Barbaresco uit 2017 eindigt. ‘This is a very good wine from my friend Walter Lodali’, geeft hij nog meer voor hij de wijnkelder induikt. Wie zijn wij om aan de vakkennis van deze brok ervaring te twijfelen, zo denken we, en we knikken instemmend.

Sommige wijnen blijven je voor eeuwig bij omdat ze zo’n diepe eerste indruk op je nalaten. Dit is er zeker zo een. Wellicht zit de perfecte setting er ook voor iets tussen, Maar het is toch vooral de kwaliteit van deze godendrank die ons allebei met verstomming slaat van zodra we onze neus in het glas steken en een eerste slokje proeven. WAUW. Deze wijn is perfect! Intens en breed in al zijn facetten, maar nooit log en steeds spannend. Het is de eerste keer dat ik besef hoeveel indrukken één glas wijn kan opwekken.
Het is ook het moment waarop ik eensklaps fan voor het leven word van Barbaresco. ‘You can visit the shop of Walter tomorrow, he is open’, geeft de sommelier nog mee als hij ons enthousiasme over de door hem gesuggereerde fles opmerkt.
Comments